ခုတ္ရာတစ္ျခား၊ ရွရာတစ္ျခား ျဖစ္ေနျပီလား

ရြာအမည္ “သမီးကေလးေက်းရြာ” အရပ္အေခၚ “သမီးေလးေက်းရြာ” သတင္းသည္ ယခု တစ္ပတ္တြင္ အေတာ္ကေလး သတင္းၾကီးခဲ့သည္။ ထိုရြာႏွင့္ပတ္သက္ေသာ မ်က္ျမင္ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ား ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းခ်က္ မ်ားအရ သိရွိခဲ့ရ သည္မ်ားကို ဘယ္ဘက္မွ မလိုက္ပဲ ျမင္ေတြ႕ သိရွိခဲ့ရသည့္အတိုင္း တင္ျပလိုပါသည္။

မ်က္ျမင္ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကို စတင္တင္ျပလိုပါသည္။ သမီးေလးရြာ အေနာက္စုႏွင့္ အေရွ႕စု ႏွစ္ေနရာလံုးတို႔တြင္ သစ္ပင္ ၾကီးၾကီးမားမား တစ္ပင္တစ္ေလမွ်ပင္ မေတြ႕ရျခင္း၊ ရြာတစ္ေလွ်ာက္ ေရေျမာင္းမ်ား အေျခအေနမွာလည္း ေရစီးေရလာ ရွိခဲ့ဟန္ မရွိျခင္း၊ အုတ္အဂၤေတတို႔ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ထားသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရံုး၊ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ ေဆးေပးခန္းတို႔မွာ လံုး၀ သစ္လြင္ေနျခင္း၊ ေဆးပင္ မသုတ္ရေသးျခင္း၊ ေရညိွတစ္စပင္ မေတြ႕ရျခင္း၊ ကားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စိုက္ထူထားေသာ စည္းရိုးေက်ာက္တိုင္မ်ားနွင့္ သြပ္ဆူးၾကဳိးတို႔မွာလည္း ထိုနည္းအတိုင္း တူညီေနျခင္း၊ ထိုရြာသားမ်ား၏ စီးပြားေရး အေျခအေနမ်ားအရ ေက်ာက္တိုင္စည္းရိုးအသာထား ၀ါးစည္းရိုးပင္ အနိုင္နိုင္ လုပ္ရမည့္ အေျခအေနတြင္ ရွိေနျခင္း၊ ေတာင္ထန္းအမိုးမ်ားမွာလည္း အသစ္နီးပါး ျဖစ္ေနျခင္း၊ စားပင္သီးပင္မ်ား မရွိျခင္း စသည္တို႔မွာ ထူးျခားလွ်က္ရွိပါသည္။ ဗဟို၀န္ထမ္းတကၠသိုလ္၊ ေဖာင္ၾကီးတြင္ အရာထမ္းတစ္ဦးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနစဥ ၂၀၁၀ ႏွစ္ဦးပိုင္း၌ ပဲခူးသို႔ ထိုလမ္းမွ သြားခဲ့ဘူးစဥ္က ထိုေနရာတစ္၀ိုက္တြင္ ရြာစဥ္ မေတြ႕ခဲ့ရသည္ကိုလည္း ျပန္လည္ အမွတ္ရမိပါသည္။

အနီးပတ္၀န္းက်င္မွ ေဒသခံမ်ားနွင့္ ေတြ႕ဆံု ေမးျမန္းစံုစမ္းၾကည့္ရာတြင္ ထိုရြာသည္ မၾကာေသးေၾကာင္း မိမိတို႔ ေဒသမွလည္း မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေနာက္ပိုင္းမွသာ ေဒသခံအနည္းငယ္ သြားေရာက္ေနထိုင္ၾကေၾကာင္း၊ ယခုအခါ ထိုေဒသခံမ်ားလည္း သူတို႔ရြာသူတို႔ ျပန္လည္ေနထိုင္ၾကျပီျဖစ္ၾကာင္း၊ ေအာင္သိဒၶိေက်ာင္းတြင္ ခိုလႈံေနထိုင္သူမ်ားမွာ ပဲခူးတိုင္းဘက္မွျဖစ္ေၾကာင္း၊ အခ်ဳိ႔မွာ ဧရာ၀တီတိုင္းကလည္း ပါေၾကာင္း၊ ၾကီးေလးၾကီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ႏွင့္ တပ္မ်ားသို႔ ဆက္သြယ္ထားသည့္ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ရာဘာျခံမ်ားႏွင့္ သရက္ျခံမ်ား ရွိေၾကာင္း၊ ထိုျခံမ်ားကို အဘယ့္ေၾကာင့္ မရွင္းလင္းသည္မွာလည္း ထူးျခားလွ်က္ရွိေၾကာင္း၊ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ထုတ္ျပန္ခ်က္အရဆိုပါက ထိုျခံမ်ားသည္ တပ္ဧရိယာတြင္ ပါ၀င္ေနေၾကာင္း၊ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ေဆာင္ရြက္သင့္ ေၾကာင္း၊ ျဖဳိဖ်က္ခံရသည့္ ရြာမ်ားမွာ အုတ္ဖို၊ ေဒၚဂါလီ၊ ကြ်ဲတဲရြာစပ္ပိုင္း၊ ၀ါးပငဲ့၊ ေတာင္လံုးေျပာင္၊ သမီးေလး၊ အင္းမတီး စသည့္ ရြာမ်ားဟု ၾကားသိရေၾကာင္း၊ ကြ်ဲတဲရြာသည္ ယခင္ကတည္းက တည္ရွိေသာရြာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရွးေဟာင္း ဘုရားမ်ားလည္းရွိေၾကာင္း၊ ထိုရြာရွိ က်န္ရွိသည့္ အိမ္မ်ားကိုလည္း ဖ်က္မည္ဟု သတင္းၾကားေၾကာင္း၊ သမီးေလးရြာသည္ မႏွစ္က(၂၀၁၃) ေနာက္ပိုင္းမွွ ပိုမိုမ်ားျပားလာေၾကာင္း၊ ေနာက္ကြယ္မွ စီစဥ္ေပးသူမ်ား ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ကြ်ဲတဲရြာသို႔ လွည္းကူးျမဳိ႔နယ္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးျဖဳိးမင္းသိမ္း လာေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ မိနစ္ပိုင္းေလးသာ ေနျပီးျပန္သြားေၾကာင္း၊ တိက်ေသာ ေဆာင္ရြက္ေပးမည့္ အစီအစဥ္ ေျပာၾကားမႈ မျပဳခဲ့ေၾကာင္း၊ သမီးေလးရြာကို အိမ္အနည္းစု ကတည္းက မေျဖရွင္းခဲ့ပဲ ယခုမွ ေျဖရွင္းသည့္အတြက္ အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္း ျဖစ္ရေၾကာင္း သိခဲ့ရသည္။

ျဖစ္စဥ္ကို သံုးသပ္ရလွ်င္ အာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ Public Relation (PR) ကို နားမလည္သည္လား၊ အာဏာရွင္ အေလ့အထ မေပ်ာက္ကြယ္ေသးသည္လား စဥ္းစားဘြယ္ရာ ျဖစ္ပါသည္။ Public Relation ကို နားလည္ျပီး အေလးထားနိုင္မည္ဆိုပါက ထိုသို႔ ျပႆနာမ်ား ၾကီးထြားလာမည္မဟုတ္ေပ။ နိုင္ငံေရး လုပ္စားသူမ်ား၏ ဂြင္ထဲသို႔ ၀င္ေရာက္မသြားေစရန္ ၾကဳိတင္အစီအမံမ်ားခ်မွတ္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ မိမိတို႔ လိုအင္ဆႏၵမ်ား ျပည့္၀လာေစနိုင္ သလို ျပည္သူလူထု၏ ေက်နပ္လက္ခံမႈကိုလည္း ရယူနိုင္ေပမည္။ အစိုးရ မ်က္ႏွာပ်က္ရျခင္းမွလည္း ေရွာင္လႊဲ နိုင္သည္။ ေခတ္ေျပာင္း စနစ္ေျပာင္းတြင္ စစ္တပ္ပံုစံျဖင့္ ေျဖရွင္း လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ တပ္ႏွင့္ျပည္သူ ကင္းကြာ ေစျပီး တပ္၏ ပံုရိပ္ကိုလည္း ပိုမိုက်ဆင္းလာေစနိုင္သည္ကို အေလးဂရုျပဳသင့္ပါသည္။

၆.၂.၂၀၁၄ ေန႔က ၾကီးေလးၾကီးလမ္းေပၚ လွည္းကူးျမဳိ႕နယ္အဆံုးနွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ လမ္းပိတ္ထားသည္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ရာ အရပ္၀တ္ျဖင့္ ၂ ဦးအနက္ တစ္ဦးက ၀ါရင္းတုတ္ ကိုင္ထားျပီး လူမိုက္ဟန္အျပည့္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ တစ္ဦးကလည္း လူမိုက္စတိုင္ အေျပာအဆိုျဖင့္လည္းေကာင္း ေျပာဆို ဆက္ဆံသည္ကို ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အေနအထားအရ  PR ကို နားမလည္ေၾကာင္း ပိုမိုထင္ရွားေနသည္ကို သံုးသပ္မိသည္။ ကြပ္ကဲေနသည့္ ဗိုလ္မွဴး ကမူ PR ကို နားလည္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိခဲ့ရျပီး အျပန္တြင္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ ေျပာဆို ဆက္ဆံမႈမွာ ညက္ေညာသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ သို႔ေသာ္ Public Speech အားနည္းေၾကာင္း သံုးသပ္မိသည္။ တပ္က မွန္သည္ဆိုလွ်င္ ဘာ့ေၾကာင့္ မွန္သည္၊ ဘယ္အခ်ိန္က က်ဴးေက်ာ္လာသည္၊ စတင္၍ မည္သို႔ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္၊ ေနာက္ဆံုး မည္သို႔ ေဆာင္ရြက္သည္ စသည္ျဖင့္ ျခဳံငုံရွင္းျပနိုင္မည္ဆိုပါက မီဒီယာမ်ားတြင္ တစ္ဘက္ အျမင္သာမက နွစ္ဘက္ အေျခအေနမွန္ကို သံုးသပ္ ေရးသားနိုင္ၾကမည္  ျဖစ္သည္။ မီဒီယာ၏ အေရးပါပံုကို သိျမင္ျပီး မီဒီယာကို အသံုးျပဳနိုင္စြမ္း ရွိခဲ့သင့္ေပသည္။

မီဒီယာသည္ ၾကားခံ တစ္ခုသာျဖစ္ျပီး မွားျခင္းမွန္ျခင္းကို ဆံုးျဖတ္ေပးမည့္ ခံုရံုးလည္း မဟုတ္ေပ။ ရရွိသည့္ သတင္းအရင္းအျမစ္အေပၚ အေျခခံ ေရးသားတင္ျပၾကရသည္သာ။ အခ်ဳိ႕ေသာ အာဏာပိုင္မ်ားက မီဒီယာ၏ အသံုး၀င္ပံုကို မသိပဲ မီဒီယာကို ရန္သူလိုျမင္ကာ သတင္းအေမွာင္ခ်ၾကသည့္အတြက္ မီဒီယာမ်ားအေနျဖင့္ တစ္ဘက္သတ္ ေရးသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနရသည္။ အမွန္မွာမူ တစ္ဘက္ကပဲ သတင္းရသျဖင့္ ထိုသို႔ ျဖစ္ရျခင္းပင္။ ခြ်င္းခ်က္ မရွိမဟုတ္ပါ။ အားလံုးကို မဆိုလိုပါ။

ကဲ… ျပီးျပီးသားေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့။ လက္ရွိ အိုးမဲ့ အိမ္မဲ့ ျဖစ္သြားသူေတြကို ဘယ္လို ကုစားေပးၾကမလဲ။ ဒါကို အေၾကာင္းျပဳျပီး နိုင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္လိုသူေတြကလည္း အကြက္က်က် လႈပ္ရွားေနတာေတြကိုလည္း ေတြ႕ေနရျပီ။ သတိျပဳမိလို႔လည္း လမ္းေတြ ပိတ္ျပီး လံုျခဳံေရးယူထားရျပီ။ ဒါဟာ ေရတို ေျဖရွင္းနည္း တစ္ခုသာျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သေဘာေပါက္သင့္ျပီ။ ျပည္သူေတြက ဆူးၾကားက ဘူးခါး ဘ၀ပါ။ နိုင္ငံေရး လုပ္စားမ်ား(နိုင္ငံေရးသမား စစ္စစ္မ်ားကို မဆိုလိုပါ။)၊ ျမဳိ႕ေပၚနွင့္ ေက်းရြာ ရပ္ကြက္ မ်ားမွ လူလည္လူနပ္မ်ား၏ အယံုသြင္း လွည့္စားမႈမ်ားေနာက္ မသိနားမလည္စြာ ေရာေယာင္ပါလာခဲ့ျပီး တိုင္းေဒသၾကီး အစိုးရ၏ အင္အားသံုး ေျဖရွင္းမႈကို ေက်ာေကာ့ေအာင္ ခံလိုက္ၾကရသည္။ လူလည္လူနပ္မ်ားကေတာ့ ေျမမ်ားကို သူပိုင္လုိ လက္ညႈိးထိုး လုပ္စား၊ ေရာင္းစားခဲသည့္ စည္းစိမ္မ်ားျဖင့္ ဇိမ္က်ေနလွ်က္ ရွိပါေၾကာင္းႏွင့္ အလားတူ လုပ္စားေနမႈမ်ားသည္ စာဗူးေတာင္း အုပ္စုသာမက ေဖာင္ၾကီးအုပ္စုႏွင့္ မင္းကုန္းအုပ္စုမ်ားတြင္လည္း ျဖစ္ပြားေနသည္ဟု ၾကားသိရ ပါေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။