ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြဖြဲ႕ၾက၊ နိုင္ငံေရးအေရာင္ေတြျမင္သိေနရေတ
ပါေမာကၡေတြက နာယကသေဘာမ်ဳိးေလာက္ပဲပါျပီး ေက်ာင္းသားေတြလိုအပ္ တာေတြကို ေပါင္းစပ္ ညွိႏိႈင္းေပးတာ၊ လမ္းညႊန္ေပးတာေတြ ျပဳၾကပါတယ္။
အဲဒီ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႕အစည္းၾကီးေအာက္မွာ ဓါတ္ပံု၀ါသနာရွင္မ်ားအဖြဲ႕၊ ပန္းခ်ီ ၀ါသနာရွင္မ်ားအဖြဲ႕၊ ေတာင္တက္ ၀ါသနာရွင္မ်ားအဖြဲ႕၊ စာေပ၀ါသနာရွင္မ်ားအဖြဲ႕၊ ဂီတ ၀ါသနာရွင္မ်ားအဖြဲ႕(ဂီတမွာ အမ်ဳိးအစားကြဲေတြလည္း အမ်ားၾကီးဖြဲ႕ၾက ပါတယ္)၊ လက္မႈပညာ စိတ္၀င္စားသူမ်ားအဖြဲ႕၊ အိမ္တြင္းမႈ စိတ္၀င္စားသူမ်ားအဖြဲ႕၊ အခ်ဳပ္အလုပ္ စိတ္၀င္စားသူမ်ားအဖြဲ႕၊ ဖက္ရွင္ စိတ္၀င္စားသူမ်ားအဖြဲ႕၊ အက စိတ္၀င္စားသူမ်ားအဖြဲ႕၊ အားကစား အမ်ဳိးအစားအလိုက္အဖြဲ႕မ်ား၊ စသည္ျဖင့္ အဖြဲ႕ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဆီမီစတာတိုင္းမွာ အဲအဖြဲ႕ေတြရဲ႕ ျပပြဲကို တကၠသိုလ္ထဲမွာပဲ ျပခန္းေတြနဲ႔ စနစ္တက် မင္ဘာအသစ္ လက္ခံၾကပါတယ္။
ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားေတြက ကိုယ္စိတ္၀င္စားတဲ့၊ ၀ါသနာပါတဲ့ အဖြဲ႕မွာ ပံုစံျဖည့္ျပီး အသင္း၀င္လိုက္ရံုပါပဲ။ ၃ ရက္ ၄ ရက္ေလာက္ဆိုေတာ့ အခ်ိန္လည္းရတယ္။
ေက်ာင္းခ်ိန္က ယူတဲ့ ဘာသာရပ္အေပၚမူတည္ေတာ့ အလွည့္က်ထိုင္ေပးနိုင္ၾကတယ္။ အတန္းမပ်က္ဘူး။
ကိုယ္ယူမယ့္ ဘြဲ႕တစ္ခုအတြက္ အဓိကဘာသာရပ္ ၅ခုရွိမယ္ဆိုပါေတာ့။ စိတ္ၾကဳိက္ ဘာသာရပ္က တကယ္ပဲ သတ္မွတ္ေပးထားတဲ့ ဘာသာေတြထဲက ကိုယ္ၾကဳိက္တဲ့ ဘာသာကိုယ္ ယူနိုင္တယ္။ တစ္ဦးနဲ႕တစ္ဦးမတူဘူး။ ဘာသာစကား တစ္ခုခုနဲ႕ ဘြဲ႕ယူသူေတာင္ စိတ္ၾကဳိက္ဘာသာတြဲစနစ္အရ ဥပေဒ၊ စီးပြားေရး၊ အိုင္တီ တို႔ကို သင္ခြင့္ရတယ္။ အဓိက ဘာသာတြဲေတာင္ ပထမႏွစ္၀က္ ဘယ္ဘာသာယူမယ္။ ဒုတိယ ႏွစ္၀က္မွာ ဘယ္ဘာသာ ယူမယ္ ေရြးခ်ယ္ ခြင့္ရွိတယ္။ ဒီကပညာေရးလို ဒါပဲ သင္ရမယ္လို႔ က်ပ္မထားဘူး။ ဘယ္အခိ်န္ကေန ဘယ္အခ်ိန္အထိ ေက်ာင္းခ်ိန္ဆိုတဲ့ တရားေသ၀ါဒလည္းမရွိဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေက်ာင္းခ်ိန္မထိခိုက္ပဲ ေဆာင္ရြက္ နိုင္ၾကတယ္။
အဲအဖြဲ႕ေတြမွာ ကိုယ္၀ါသနာပါရာ ေရြးခ်ယ္ ပါ၀င္ လႈပ္ရွားၾကေတာ့ကာ ေက်ာင္းစာ အျပင္ ျပင္ပဗဟုသုတေတြလည္းစံုလာၾကတယ္။ ေစတနာရွင္(လူမႈ၊ပညာ) အသင္းအဖြဲ႕ေတြလည္းရွိေတာ့ အဲကတည္းက လူမႈအသိစိတ္ဓါတ္ေတြ ပ်ဳိးေထာင္လာနိုင္ၾကတယ္။
ျမန္မာနိုင္ငံမွာေတာ့ဗ်ာ ပညာေရးမွာ အားနည္းခ်က္ေတြမ်ားေနေတာ့ နိုင္ေရးကစား ကြက္ကို ေက်ာင္းေတြမွာ ေဖာ္ေနတာဟာ နိုင္ငံေရးသမား မပီသပါဘူး။ အနာဂတ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အေရာင္မဆိုးၾကပဲ စစ္မွန္တဲ့ ပညာေရးစနစ္တစ္ရပ္ ေပၚထြန္းလာေစဘို႔ ၀ိုင္းကူၾကရေအာင္လားဗ်ာ။
No comments:
Post a Comment