ႀကံ့ခုိင္ေရး ဘာလဲ ဘယ္လဲ … (၂)

                                – ေမာင္ေရစက္

ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ၀န္ႀကီးမ်ားက အစုိးရအေခၚအေ၀ၚကုိ  ““ေအးခ်မ္းၿဖိဳး””ျဖစ္လာၿပီး  ““ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး””၏  မိဘသည္ ““ေအးခ်မ္းၿဖိဳး””ျဖစ္ေၾကာင္း ႀကံ႕ခုိင္ေရးအသင္း အခမ္းအနားမ်ား၌ တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကား

အင္အားထုထည္ႀကီးမားေသာ အစုိးရႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းပုံစုံလင္ေသာ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာ ေနရာတုိင္း၌ ရည္မွန္းခ်က္ မ်ား၊ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ျပည္သူမ်ားအတြက္ ႀကီးႀကီးမားမား ထားခဲ့သည္ခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ၾကေ သာ ေအာက္ေျခ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕မ်ားသည္လည္း ျပည္သူတုိ႔၏ လုိအင္ဆႏၵကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၍  မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္က်ဳိး အတၱကုိသာ ဦးစားေပး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည္ခ်ည္းသာ မ်ားေပသည္…

ျပည္ေထာင္စုႀကံ႕ခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အသင္းႀကီးဟူ၍ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ အစုိးရ ျပန္/ဆက္႐ုံးမ်ားတြင္ အလံစုိက္ထူလ်က္ တခမ္းတနား အရွင္ေမြးေ တာ့ ေန႔ခ်င္းႀကီးဆုိသလုိ ၿမိဳ႕တုိင္း၊ နယ္တုိင္း ေနရာယူႏုိင္ ခဲ့ၾကသည္။ အသင္းစဖြဲ႕သည္မွာ ၁၉၉၃၊ ရပ္/ေက်းမွသည္ ဗဟုိအဆင့္ထိ ၿမိဳ႕နယ္ ခ႐ုိင္ပါမက်န္ ႐ုံးမ်ား ဖြဲ႕စည္းႏုိင္မႈမွာ ၁၉၉၄ တြင္ပင္ အားလုံး ၿပီးစီးလုနီးပါးျဖစ္ခဲ့သည္။ အသင္းစတင္ ဖြဲ႕စည္းၿပီး လပုိင္း အတြင္းမွာပင္ ႀကံ႕ခုိင္ေရး အသင္းႀကီးမွ ႀကီးမွဴးက်င္းပေသာ လူထုအစည္းအေ၀း ပြဲႀကီးမ်ားသုိ႔ အေျခခံပညာ အထက္တန္း၊ အလယ္တန္း(မူလတန္း ပါမပါ မသိရ) ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသားမ်ား အပါအ၀င္ ဌာနဆုိင္ရာ ၀န္ထမ္းမ်ား၊ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းမ်ား၊ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသုိလ္ ေက်ာင္း မဖြင့္ေသး ၍ တုိးလုိးတန္းလန္း ျဖစ္ေနၾကေသာ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားမ်ား၊ ယခင္လမ္းစဥ္ပါတီ အစုိးရ လက္ထက္မွ ဖ်က္သိမ္းခံခဲ့ရ၍ အျပင္သုိ႔ ေရာက္ေနၾကေသာ ပါတီ၀င္ေဟာင္းမ်ား၊ လူတန္းစား ေပါင္းစုံ ပါ၀င္ခဲ့ၾကသည္။ …

အသင္းဖြဲ႕စည္းသည္မွာ လပုိင္းမွ်အတြင္း တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာႏွင့္ လူထုအစည္းအေ၀းပြဲ အခမ္းအနားႀကီးမ်ားကုိ က်င္းပႏုိင္သည္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ စီမံႏုိင္ေသာ ေနာက္ကြယ္မွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအား ေလ့လာ ၾကည့္မိသည္။ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ အဆင့္လုိက္ ႀကံ႕ခုိင္ေရး႐ုံးမ်ား ႐ုံးစုိက္ရာ အစုိးရျပန္/ဆက္ တာ၀န္ရွိသူမ်ားႏွင့္ အစုိးရ ၀န္ထမ္းမ်ားက အဓိက ကူညီပံ့ပုိး ေပးခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေန၀င္း၏ လမ္းစဥ္ပါတီဌာနခ်ဳပ္ ၀န္ထမ္းေဟာင္းမ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏ အစုိးရျပန္/ဆက္ (ျပန္ၾကားေရးႏွင့္ ျပည္သူဆက္ဆံေရး ဦးစီးဌာန) ၀န္ထမ္းမ်ား အထူးကၽြမ္းက်င္ေသာ အစည္း အေ၀းပြဲမ်ား က်င္းပျခင္း၊ အခမ္းအနား ျပင္ဆင္ျခင္း၊ လူထုကုိ ျပန္ၾကားေပးျခင္း၊ ပညာေပးျခင္း၊ မီဒီယာပံ့ပုိးမႈကုိ ႀကံ႕ခုိင္ေရးအသင္းက ပုိင္ပိုင္ႏုိင္ႏုိင္ ရယူ အသုံးခ်ႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း ထုိစဥ္က  ႀကံ့ခုိင္ေရး လူထု အစည္းအေ၀းပြဲမ်ား၏ ျမစ္ဖ်ားခံရာကုိ ေလ့လာလွ်င္ သိရွိမည္သာ ျဖစ္ေပသည္။

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့က်င့္ ပ်ဳိးေထာင္ထားေသာ ပါတီႀကီးမ်ားကုိ ေက်ာ္ျဖတ္၍ ျပည္သူလူထုကုိ စည္း႐ံုးေရး ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးႏုိင္ခဲ့ေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္အား အခ်ိန္တုိအတြင္း ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည့္ ႀကံ႕ခုိင္ေရး အသင္းႀကီးသည္ ဗဟုိ အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႕ မည္မွ်ပင္ အင္အား ေတာင့္တင္းေစကာမူ အေျခခံက်ေသာ ၿမိဳ႕နယ္ေပါင္း(၃၀၀) ေက်ာ္ အသင္း႐ုံးမ်ား၏ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ စြမ္းအား မပီျပင္လွ်င္ ေလာက္ေလာက္ လားလား ထြန္းကားလာခဲ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ႀကံ့ခိုင္ေရးအသင္း အလုပ္အမႈေဆာင္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားသည္ စာဖတ္ျခင္း အေလ့အထ လြန္စြာ အားနည္းၿပီး သတင္းမီဒီယာ သမားမ်ားကိုလည္း တေစၦသရဲမ်ားသဖြယ္ ဆက္ဆံေလ့ ရွိသည္ကို  ပါ၀င္ခဲ့စဥ္က အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားစြာ ရခဲ့သည္။ ကိုယ္တိုင္ စာဖတ္ျခင္း အေလ့အထ အားနည္းသူမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚ စာေပေရးရာ ေလ့လာ ေျပာေဟာသူမ်ား အေပၚ၌လည္း ႏိုင္ငံေရးအရ ညစ္ပတ္ကြက္မ်ားျဖင့္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ား အသင္းႀကီးတြင္ ပါ၀င္ခဲ့စဥ္က ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္။ လမ္းစဥ္ ပါတီကုိ စတင္ တည္ေထာင္စဥ္က တပ္မေတာ္ တပ္မွဴးႀကီး မ်ား၏ ႏုိင္ငံေရး အေတြးအေခၚႏွင့္ အေတြ႕ အႀကံဳမ်ား ေပါင္းစပ္ၿပီး ရရွိလာေသာ ႏုိင္ငံေရး အသီးအပြင့္မ်ားကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ၾကသည့္ ေအာက္ေျခၿမိဳ႕နယ္ ပါတီ ယူနစ္ေကာ္မတီမ်ား ယုိယြင္း ပ်က္စီီးမႈေၾကာင့္ မစားသုံးရဘဲ ၿပိဳလဲခဲ့ေသာ လမ္းစဥ္ ပါတီ၏ အတတ္ပညာပုိင္းဆုိင္ရာ ရွိေနၾကသည့္ ပါတီဌာနခ်ဳပ္ ၀န္ထမ္းမ်ားကုိ အစုိးရ ျပန္/ဆက္႐ုံးမ်ား အျဖစ္ ၁၉၈၈ အာဏာသိမ္း (န၀တ) တပ္မေတာ္ အစုိးရက ေျပာင္းလဲ ယူခဲ့ၿပီး လမ္းစဥ္ပါတီ တစ္ျဖစ္လဲ တစည ပါတီႏွင့္ ေဆြမ်ဳိးခန္း ျဖတ္ကာ ႀကံ့ခုိင္ေရး အသင္းႀကီးအတြက္ လႊဲေျပာင္း အသုံးခ်ႏုိင္ခဲ့ၾကသည္သာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏  ႏုိင္ငံေရး၊ သေဘာတရားေရးရာပုိင္း၌ မည္မွ် ေတြးေခၚႏုိင္သည့္ အေျခအေနကုိ ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ သိရမည္ ျဖစ္ေပသည္။

၎ေနာက္ပုိင္း အခ်ိန္တုိအတြင္း တစ္ျပည္လုံး လူသိမ်ားလာေသာ ႀကံ့ခုိင္ေရး အသင္း႐ုံးမ်ားကုိ စတင္ဖြဲ႕စည္း ႐ုံးစုိက္ရာ အစုိးရျပန္/ဆက္ ႐ုံးမ်ားမွ ဖယ္ခြာ၍ အဆင့္ဆင့္ေသာ ႐ုံးမ်ားကုိ ကိုယ္ပုိင္ ေျမကြက္မ်ား၌ ေဆာက္လုပ္ ခဲ့ၾကသည္။ အသင္းရန္ပုံေငြ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွ် မရွိေသာ အေျခအေနမွ ေျမပုိင္၊ ႐ုံးပုိင္ဘ၀သုိ႔ ေရာက္ခဲ့ရသည္မွာလည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ဆုိသည္ကုိ ေလ့လာသူမ်ား သိႏုိင္ၾကသည္။ ႀကံ့ခုိင္ေရး ဗဟုိ အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕တြင္ ပါ၀င္ေသာ အစုိးရ၀န္ႀကီး၊ ဒု၀န္ႀကီးမ်ားကုိ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ တာ၀န္္ခံ (နယ္ေျမတာ၀န္ခံ)၊ တုိင္းႏွင့္ျပည္နယ္ တာ၀န္ခံ၊ ခ႐ုိင္တာ၀န္ခံမ်ား ေဒသစုံေအာင္ေပးၿပီး ၀န္ႀကီး၊ ဒု၀န္ႀကီး လုပ္ပုိင္ခြင့္မ်ားျဖင့္ သက္ဆုိင္ရာ နယ္ေျမအလုိက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာပုိင္မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ မ၀တ၊ ခ၀တ၊ ပ၀တ၊ တ၀တမ်ားကုိ ႀကံ႕ခုိင္ေရး အသင္းအတြက္ ႀကီးမားေသာ ပံ့ပုိးမႈမ်ား ျဖစ္လာေစခဲ့သည္။

အာဏာပိုင္မ်ား ေထာက္ခံမႈျဖင့္ ႐ုံးေဆာက္လုပ္ရန္ ေျမကြက္မ်ား ဂရန္ရရွိျခင္း၊ ႐ုံးေဆာက္လုပ္ရန္ နယ္ေျမ တာ၀န္ခံ ၀န္ႀကီးမ်ားထံမွ ေငြေၾကးႏွင့္ ပါမစ္ပံ့ပုိးမႈမ်ား ရရွိျခင္း၊ ရန္ကုန္တုိင္းဆုိလွ်င္ တုိင္းတာ၀န္ခံမွာ ေငြေၾကး လြန္စြာ ၀င္ေငြေကာင္းေသာ ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္မ်ားျဖစ္၍ ၿမိဳ႕နယ္အလုိက္ ႐ုံးမ်ားကုိ အခ်ိန္တုိအတြင္း ၿပီးစီးေအာင္ ေဆာက္လုပ္ေပးျခင္း၊ ခ႐ုိင္႐ုံးမ်ားလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အခ်က္အခ်ာ ေနရာမ်ား၌ လ်င္ျမန္စြာ ေဆာက္လုပ္ ၿပီးစီး ျခင္း၊ ႀကံ့ခုိင္ေရး အသင္း႐ုံးမ်ားကုိ ၾကည့္ပါလွ်င္ စတင္ အေျခတည္ရာ အစုိးရ ျပန္/ဆက္ ႐ုံးမ်ားႏွင့္ ပုံစံတူ ေဆာက္လုပ္ထားျခင္း၊ ပုံစံကြဲျပားသည္မွာ တုိင္းႏွင့္ျပည္နယ္ အသင္း႐ုံးမ်ားျဖစ္ၿပီး ၎ ႐ုံးမ်ားကုိလည္း အစုိးရတုိင္းအဆင့္၊ ျပည္နယ္အဆင့္ ႐ုံးမ်ားကဲ့သုိ႔ ခမ္းနား ထည္၀ါစြာ ေဆာက္လုပ္ခဲ့ၿပီး အခမ္း အနားမ်ား က်င္းပခ်ိန္တြင္လည္း ထုိစဥ္က တုိင္းႏွင့္ျပည္နယ္အဆင့္ အစုိးရ အႀကီးအကဲမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ တုိင္းမွဴး၊ တပ္မမွဴးမ်ား၊ တပ္မေတာ္ အႀကီးအကဲမ်ား ကုိယ္တုိင္ႂကြေရာက္ အားေပးျခင္းမ်ားျဖင့္ ႀကံ႕ခုိင္ေရး အသင္း၏ ခရီးဆက္ရာတြင္ အေျခတည္ရာ အစုိးရျပန္/ဆက္ ႐ုံးမ်ားမွ သည္ ကိုယ္ပုိင္႐ုံးႀကီးမ်ားသုိ႔ ေျပာင္းလဲ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။

ႀကံ႕ခုိင္ေရးအသင္းမ်ား လႈပ္ရွားမႈတုိင္းတြင္ အာဏာပုိင္မ်ား ကုိယ္တုိင္လာေရာက္ ပါ၀င္ပူးေပါင္းခဲ့သည္မွာ ဗဟုိအဆင့္ သင္တန္းမ်ား၌ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာပုိင္ ၀န္ႀကီးမ်ား ကုိယ္တုိင္သင္တန္း ဆရာဘ၀၊ တပ္မွဴး ဗုိလ္မွဴးႀကီးမ်ားမွာ သင္တန္း ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးမ်ားဘ၀၊ ဗုိလ္ႀကီး ဗုိလ္မွဴးမ်ားမွာ သင္တန္းသားထိန္း ဘ၀မ်ားသုိ႔ ခံယူၾကလ်က္ အစုိးရ အႀကီးအကဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊသည္လည္း ဗဟုိသင္တန္း ေက်ာင္းဖြင့္ပြဲ၊ ပိတ္ပြဲမ်ား၌ ကုိယ္တုိင္ မိန္႔ခြန္းေျပာမွ သင္တန္းဆင္းရေသာ ႀကံ့ခုိင္ေရးမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ တခ်ဳိ႕ေသာ သင္တန္းမ်ားဆုိလွ်င္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ မအားလပ္၍ သင္တန္းဆင္းရန္ ေစာင့္ဆုိင္းရင္း လႏွင့္ခ်ီကာ ၾကာျမင့္ခဲ့ရေသာ အေျခအေနေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္တစ္ပတ္ ေလ့လာေရးခရီးပင္ ပုိ႔ေဆာင္၍ သြားခဲ့ၾကသူမ်ား လည္းရွိသည္။ သာမန္ျပည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ပင္လွ်င္ အခ်ိန္ငါးမိနစ္ခန္႔ ေတြ႕ဆုံရန္ ခက္ခဲလွေသာ အစုိးရ ၀န္ႀကီးမ်ားမွာ ႀကံ့ခုိင္ေရး သင္တန္းေက်ာင္းမ်ား၌ သင္တန္းလာပုိ႔ခ်ရင္း ႀကံ့ခုိင္ေရး အသင္း၀င္မ်ားႏွင့္ ဖက္လဲတကင္း အခ်ိန္မ်ားစြာ ေတြ႕ခြင့္ရၾကသည္။ ၀န္ႀကီးမ်ားက သင္တန္းသားမ်ားကုိ ေဒသအလုိက္ တာ၀န္ခံ  ယူထားရေသာေၾကာင့္ မိမိတုိ႔ႏွင့္ သက္ဆုိင္ရာအလုိက္ မုန္႔ဖုိးေပးျခင္း၊ ခရီးစရိတ္ ေပးျခင္းမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ အခ်ဳိ႕ဆုိလွ်င္ သင္တန္းလာတက္ရင္း ၀န္ႀကီးႏွင့္ ေလေပးေျဖာင့္၍ ရာထူးတုိးသြားျခင္း၊ အခြင့္အေရးမ်ားရျခင္း၊ ၀န္ထမ္း စာေမးပြဲေအာင္ျခင္း စေသာ အေျခအေနတုိ႔ ေတြ႕ခဲ့ရသည္။

ႀကံ့ခုိင္ေရးအသင္း၏ ပထမ(၅)ႏွစ္တာ ခရီးတြင္ ႏွစ္ပတ္လည္ သင္းလုံးကၽြတ္ အစည္းအေ၀းမ်ားကုိ ေမွာ္ဘီ ဗဟုိသင္တန္းေက်ာင္း(ယခင္ ဗုိလ္သင္တန္းေက်ာင္း) ၌ က်င္းပ၍ အစုိးရ မီဒီယာမ်ားကလည္း အက်ယ္တ၀င့္ ႐ုိက္ကူးထုတ္လႊင့္ ေပးခဲ့ၾကသည္။ အဆုိတင္သြင္းမႈမ်ား၊ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားကို အစုအဖြဲ႕လုိက္ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ ဆုံးျဖတ္ျခင္း၊ သဘာပတိအဖြဲ႕တြင္ ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ ၀န္ႀကီးမ်ား ပါ၀င္ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ ရက္ရွည္ က်င္းပ ခဲ့ေသာ ႀကံ့ခုိင္ေရး အသင္း ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေ၀း တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည့္  အလုပ္အမႈေဆာင္ ေကဒါ ႀကီးမ်ားသည္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္ကာလ ၾကာျမင့္စြာ က်င္းပခဲ့ေသာ ျပည္သူမ်ားၾကား အျငင္းပြားေနသည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲရာ အမ်ဳိးသား ညီလာခံႀကီး၌ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ တက္ေရာက္ ၾကရမည္ကုိ ႀကိဳတင္ သိရွိႏုိင္မႈ မရွိခဲ့ၾကေပ။ ႀကံ့ခုိင္ေရး အသင္းႀကီး၏ ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေ၀းမ်ား၌သာ အဆုိ တင္သြင္းျခင္း၊ ေထာက္ခံျခင္း၊ အစုအဖြဲ႕လုိက္ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ နာယကႀကီး၏ မိန္႔ခြန္း နာခံျခင္းမ်ားျဖင့္ ႀကံ့ခုိင္ေရး အသင္းႀကီး၏ ပထမ(၅)ႏွစ္တာ အခ်ိန္ကုိ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ ႏုိင္ငံေရးအတြက္ အတုိက္အခံNLD ပါတီကုိ တပ္မေတာ္ အစုိးရဘက္မွ ရဲရဲ၀့ံ၀ံ့ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေရး ေလ့က်င့္ရင္းစည္း႐ုံး၊ စည္း႐ုံးရင္း ေလ့က်င့္ ခဲ့ၾကရသည္။ အခ်ိန္က်လွ်င္ မည္သည့္ေနရာမွ ပါ၀င္၍ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ အာဏာမလႊဲေသာ အစုိးရဘက္မွ ရပ္တည္ တုိက္ပြဲ၀င္ရန္ ႀကိဳတင္ မသိခဲ့ရေသာ ႀကံ့ခုိင္ေရးအသင္း အလုပ္အမႈေဆာင္ ေကဒါမ်ားမွာ စည္း႐ုံးေရး သင္တန္းမ်ား၊ စစ္ေရးသင္တန္းမ်ား၊ သတင္းသင္တန္းမ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ယခုအခါ အဆုိပါ ေကဒါမ်ားမွာ အမ်ဳိးသား ညီလာခံသုိ႔ NLD မွ ေက်ာခုိင္း ထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္ ျပန္လည္က်င္းပစဥ္တြင္ အလုပ္သမား ကုိယ္စားလွယ္၊ လယ္သမားကုိယ္စားလွယ္၊ တတ္/သိ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ ပါ၀င္ တက္ေရာက္ခြင့္ ရခဲ့ၾကၿပီး လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးႏွင့္ အစုိးရ အသီးသီးတုိ႔၌ ႏုိင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈ အခန္း က႑မ်ားတြင္ ေတြ႕ျမင္ေနၾကရၿပီ ျဖစ္သည္။

ႀကံ့ခုိင္ေရးအသင္း၏ (၅)ႏွစ္ျပည့္ေျမာက္ခါနီးတြင္ ၁၉၉၇ ႏုိ၀င္ဘာလ၌ တပ္မေတာ္ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းမ်ား အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္၊  ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊတုိ႔ႏွင့္ အာဏာသိမ္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားအျဖစ္ တပ္မေတာ္ ထိပ္တန္း တာ၀န္ရွိခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္ေအာင္၊ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေက်ာ္ဘ၊ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္၊ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္သင့္၊ ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးျမသင္း၊ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မ်ဳိးညြန္႔၊ ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေအးေသာင္ စသည့္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား အနားေပး၍ ႏုိင္ငံေတာ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (နယက)အစုိးရ ေျပာင္းလဲ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ရာ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္း၌ အစုိးရ အႀကီးအကဲႏွင့္ ႏုိင္ငံေတာ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မွာ ႀကံ႕ခုိင္ေရး ဗဟုိနာယကႀကီး ျဖစ္ေသာ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဒုတိယအႀကီးအကဲမွာ နယက ဒုဥကၠ႒ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအး၊ အတြင္းေရးမွဴး(၁) ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔၊ အတြင္းေရးမွဴး(၂) ဒုတိယ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတင္ဦး၊ အတြင္းေရးမွဴး(၃) ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၀င္းျမင့္တုိ႔ ျဖစ္လာခဲ့သည္။

မ်ားမၾကာမီ အတြင္းေရးမွဴး (၃) ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၀င္းျမင့္သည္ ႀကံ့ခုိင္ေရးအသင္း၏ ပထမဆုံး အဆင့္ျမင့္ တာ၀န္ျဖစ္သည့္ ဒုတိယဥကၠ႒ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ၎၏ ေနာက္တြင္မွ ႀကံ့ခုိင္ေရးအသင္း ဒုတိယ ဥကၠ႒မ်ား အျဖစ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးစုိး၀င္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သိန္းစိန္တုိ႔ တာ၀န္ယူခဲ့ၿပီး ႀကံ့ခုိင္ေရးအသင္း ဖ်က္သိမ္းခ်ိန္အထိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရေရႊမန္း ၎တာ၀န္ကုိ ပါ၀င္ မထမ္းေဆာင္ခဲ့ရေပ။ ထုိစဥ္က အစုိးရ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး အစုိးရအဖြဲ႕၀င္ ၀န္ႀကီးတာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ခြင့္ ရၾကေသာ ႀကံ့ခုိင္ေရးအသင္း ဗဟုိ အလုပ္အမႈေဆာင္ ၀န္ႀကီးမ်ားက အစုိးရ အေခၚအေ၀ၚကုိ ““ေအးခ်မ္းၿဖိဳး”” ျဖစ္လာၿပီး ေအးခ်မ္းၿဖိဳးသည္ မိဘေနရာ၊ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အသင္းကုိ ““ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး””ဟူ၍ စတင္ေခၚေ၀ၚၿပီး၊ ““ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး””၏ မိဘသည္ ““ေအးခ်မ္းၿဖိဳး””ျဖစ္ေၾကာင္း ႀကံ့ခုိင္ေရး အသင္း အခမ္းအနားမ်ား၌ တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။  ထုိကဲ့သုိ႔ အစုိးရ အေျပာင္းအလဲ၌  နယက အစုိးရ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး  ႀကံ့ခုိင္ေရး အသင္းသည္ လည္းထုိစဥ္မွစ၍ ““ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး””ဟူ၍ အမည္နာမ ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ၀ဲဂယက္ အေနာက္ ႏုိင္ငံမ်ား၏ပိတ္ဆုိ႔မႈ ျပင္းထန္ခ်ိန္၌ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အသင္း၀င္မ်ားသည္ ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖ်က္သမားမ်ားအား ဘုံရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ ေျခမႈန္းၾကရန္ ျပည္သူ႔ သေဘာထား ထုတ္ေဖာ္ ေၾကျငာပြဲမ်ား က်င္းပခ်ိန္တြင္ တစ္ခဲနက္ ပါ၀င္ လာခဲ့ၾကသည္။

လူငယ္မ်ား စည္း႐ုံးေဟာေျပာမႈ စြမ္းရည္ တုိးတက္ျမင့္မား လာေစရန္အတြက္ က်ပန္းစကားေျပာ  ၿပိဳင္ပြဲမ်ား ကုိလည္း တစ္ႏုိင္ငံလုံး က်င္းပခဲ့ရာ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အသင္းႀကီးက တပ္မေတာ္ေန႔ကုိ ဂုဏ္ျပဳ၍ ႏွစ္စဥ္ က်င္းပ ပြဲမ်ား၌ ဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ ပညာေရးမွဴးမ်ား၊ ပါေမာကၡမ်ား၊ ပါေမာကၡခ်ဳပ္မ်ား ပါ၀င္ဦးေဆာင္ က်င္းပေပးခဲ့ရာ လူငယ္တုိ႔၏ စိတ္ဓာတ္၊ အသိမ်ားတြင္ ျပည္သူလူထုအေပၚ အမွန္တကယ္ စည္း႐ုံး ဦးေဆာင္ၿပီး မိဘသဖြယ္ အျဖစ္ တပ္မေတာ္အေပၚ ယုံၾကည္ ကုိးစားစိတ္မ်ား သံမႈိကဲ့သုိ႔ စြဲထင္လာေစခဲ့သည္။

အစုိးရ၏ အားသြန္ခြန္စုိက္ ပံ့ပုိးမႈေၾကာင့္ ရလာခဲ့ေသာ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ ပညာရွင္မ်ားသည္ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အသင္းသြားရာ တစ္ေလွ်ာက္ ႏုိင္ငံေရး ေရစီးေၾကာင္း စီးဆင္းရာ စီးေမ်ာ လုိက္ပါလာခဲ့ရင္း ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးအေပၚ ရြံရွာ မုန္းတီးစိတ္မ်ား ေပၚေပါက္ လာခဲ့ၾကသည္မွာ မည္သူတုိ႔၏ ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ ဆုိသည္ကုိ ေစေစငင ၾကည့္သင့္ လွေပသည္။ အင္အားထုထည္ ႀကီးမားေသာ အစုိးရႏွင့္ ဖြဲ႕စည္းပုံ စုံလင္ေသာ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အေကာင္အထည္ေဖာ္ရာ ေနရာတုိင္း၌ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား ျပည္သူမ်ားအတြက္ ႀကီးႀကီးမားမား ထားခဲ့သည္ ခ်ည္းသာျဖစ္သည္။ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ၾကေသာ ေအာက္ေျခ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး အလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕မ်ားသည္လည္း ျပည္သူတုိ႔၏ လုိအင္ဆႏၵကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၍ မိမိတုိ႔၏ ကုိယ္က်ဳိး အတၱကုိသာ ဦးစားေပး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည္ ခ်ည္းသာ မ်ားေပသည္။ ဤသုိ႔ ဆုိပါလွ်င္ ထုထည္ အင္အား ႀကီးမားေသာ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးသည္ ၂၀၁၂ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ၀က္၀က္ကြဲ ႐ႈံးနိမ့္ခဲ့ရေသာ အေျခအေနမွာ အရွက္ကြဲျခင္း မဟုတ္ဘဲ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာကပင္ ရွိခဲ့ေသာ မူရင္းအေျခအေန တစ္ရပ္ျဖစ္ေပၚ ျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိႏုိင္ေပသည္။ ထုိအေၾကာင္းမွာ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးတုိ႔၏ မွားယြင္းမႈ၊ ဦးတည္ရာ လမ္းေၾကာင္း၌ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ျဖင့္ တစ္ခုတည္းသာ ရွိေၾကာင္းေတြ႕ ရွိရသည္။ ထုိအေၾကာင္းကား အသင္းႀကီး အေပၚယုံၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္၊ မူ၀ါဒမ်ားအေပၚ ယုံၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္အမွန္ တကယ္ရွိသူမ်ားက ျမင္ႏုိင္ ေပသည္။

ဆုိ႐ုိးစကားရွိေပသည္။

““ျပည္သူ႔ခြန္အား မကုိးစားေသာ္ ဓားသြားလည္းေခြ၊ လွံသြားေခြအံ့”” ဆုိသည္ကုိ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးမ်ား ထပ္ခါတလဲလဲ ေရရြတ္ ခဲ့ၾကသည္မွာ အႏွစ္(၂၀)ေက်ာ္ ခရီးသာ ေပါက္ခဲ့သည္။ ျပည္သူတုိ႔ကုိ အမွန္ တကယ္ အလုပ္အေကၽြးျပဳခဲ့၊ မျပဳခဲ့ မိမိတုိ႔ ကုိယ္တုိင္သာ အသိဆုံး ျဖစ္ၾကေပမည္။ ဗဟုိ အလုပ္အမႈေဆာင္မ်ား အေနျဖင့္လည္း ျပည္သူတုိ႔အေပၚ အမွန္တကယ္ စိတ္ရင္း ေစတနာျဖင့္ ကူညီ ပံ့ပုိးမႈမ်ားကုိ ေအာက္ေျခ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးမ်ားက တစ္ဆင့္ ေပးခဲ့ပါ၏ေလာ ဆုိသည္ကုိလည္း ယခုအခါ ေစာေၾကာရန္ မလုိေတာ့ေပ။