၄.၂၀၁၄
ထုတ္ ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္ ဂ်ာနယ္ပါ အံ့ေခါင္မင္းရဲ႕ “ထြက္ခြာသြားၿပီးေနာက္
က်က်န္ခဲ့တာေတြ” ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါက ျမန္မာနိုင္ငံ ၾကဳံေတြ႕ေနတဲ့ crisis
မ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားထားပါတယ္။
ေျပာင္းၾက တယ္ေဟ့၊ ျပင္ၾကတယ္ေဟ့၊ ေကာင္း ၾကတယ္ေဟ့လို႕ လက္ခုတ္လက္၀ါးတီး သံေတြရွိေနေပမယ့္ ေတာက္ေခါက္သံ ေတြ၊ ငိုရိႈက္သံေတြ၊ ေတာင္းဆို သံေတြ၊ ဟစ္ေႂကြးသံေတြက ပိုမ်ားေနတာကို တစ္ႏွစ္စာစာရင္းခ်ဳပ္ရင္ အထင္အရွား ေတြ႕ေနရတာပါပဲ။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္ခဲ့ တဲ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္
ဒီလုိပဲ ေက်းလက္ၿမိဳ႕ျပမက်န္လူမႈ ဘ၀ေတြဟာလည္း ၂၀၁၃မွာ ပိုၿပီး အက်ပ္႐ိုက္လာခဲ့တယ္။
၀န္ထမ္းလစာ တိုးမႈေတြ၊ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး သတ္မွတ္မႈေတြ၊ ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္းဆိုတာေတြကို ေဆာင္ရြက္ ေနတယ္ ဆိုေပမယ့္ ေျခေအး၀မ္းေယာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈေတြက socio- economic crisis အတြက္ မ်က္မျမင္ ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္ ဆင္စမ္းပံု ျဖစ္ ေနတယ္။
သမၼတ ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္လို႔ တစ္မ်ိဳး၊ အျခား အျခားေသာသူေတြနဲ႔ တစ္မ်ိဳး ေကာ္မတီေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးဖဲြ႕ကာ၊ ဆင္းရဲမဲြေတမႈ ပေပ်ာက္ေရးစလုိ႔ ေခါင္း စဥ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ဳိး တတ္ထားေပမယ့္ မည္မည္ရရ အေကာင္အထည္ ေပၚလာ တယ္ဆို႐ံုျဖစ္တဲ့ တန္ဖိုးနည္းဖုန္း၊ အေသးစား ေခ်းေငြ စတာေတြမွာေတာင္ ျပႆနာေတြ ရွင္းမႏိုင္ ေပၚေနတာဟာ လည္း capacity crisis ရဲ႕ စိုးရိမ္ေရမွတ္ ေရာက္ရွိေနမႈကို ၫႊန္းေနတယ္။
စကားေတြသာ အဖတ္တင္ေဖာင္း ပြေနတဲ့ ျပည္တြင္းတည္ၿငိမ္ေရး ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ေတြဟာ ေရွ႕တစ္ လွမ္းတိုး ေယာင္ေယာင္၊ ေနာက္တစ္လွမ္းဆုတ္ ေယာင္ေယာင္နဲ႕ပဲ သံုးရာသီ တစ္ပတ္ လည္လာတာ။ ေကာက္႐ိုး မီးလို ဘယ္ေထာင့္က ေလာင္ဦးမယ္ဆိုတာ သတိရွိေနရတဲ့ ပဋိပကၡ ေညႇာ္နံ႔ တလူလူ။ တစ္ေန႔ ေလးပဲြျပတဲ့ ႐ုပ္ရွင္႐ံုလို ေထာင္ တံခါး၀ကေန လူေဟာင္းေတြ ႐ံုခါေန ေပမယ့္ လူသစ္ေတြ ႐ိုက္သြင္းေနတဲ့ ဥပေဒေတြ။ ထိုထိုေသာ အေၾကာင္းမ်ား ရဲ႕ ဘူမိနက္သန္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ ဆင္ေရးလြန္ဆြဲပြဲခ်ိန္ခြင္လွ်ာ သ႐ုပ္ျပ ေတြ။ ဒါေတြဟာလည္း security crisis ေပါက္ၿပဲယိုယြင္းေနဆဲ ဆိုတာ ကို သိသာေနေစတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၁၃ ဟာ စနစ္၊ ဥပေဒ၊ လူ သံုးျဖာသံုးႁမြာရဲ႕ legi democracy crisis အစီးအနင္းေၾကာင့္ မ်က္ကလူး ဆန္ပ်ာ ေခတ္ႀကီးကို ျဖတ္သန္းၿပီးျပည္ သူေတြရဲ႕ အေထြေထြက်ပ္တည္းမႈ၀န္ထုပ္၀န္ပို
ေျပာင္းၾက တယ္ေဟ့၊ ျပင္ၾကတယ္ေဟ့၊ ေကာင္း ၾကတယ္ေဟ့လို႕ လက္ခုတ္လက္၀ါးတီး သံေတြရွိေနေပမယ့္ ေတာက္ေခါက္သံ ေတြ၊ ငိုရိႈက္သံေတြ၊ ေတာင္းဆို သံေတြ၊ ဟစ္ေႂကြးသံေတြက ပိုမ်ားေနတာကို တစ္ႏွစ္စာစာရင္းခ်ဳပ္ရင္ အထင္အရွား ေတြ႕ေနရတာပါပဲ။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကတည္းက စတင္ခဲ့ တဲ့ လက္ပံေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္
ဒီလုိပဲ ေက်းလက္ၿမိဳ႕ျပမက်န္လူမႈ ဘ၀ေတြဟာလည္း ၂၀၁၃မွာ ပိုၿပီး အက်ပ္႐ိုက္လာခဲ့တယ္။
၀န္ထမ္းလစာ တိုးမႈေတြ၊ အလုပ္သမား အခြင့္အေရး သတ္မွတ္မႈေတြ၊ ၿမိဳ႕ျပစီမံကိန္းဆိုတာေတြကို ေဆာင္ရြက္ ေနတယ္ ဆိုေပမယ့္ ေျခေအး၀မ္းေယာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈေတြက socio- economic crisis အတြက္ မ်က္မျမင္ ပုဏၰားေျခာက္ေယာက္ ဆင္စမ္းပံု ျဖစ္ ေနတယ္။
သမၼတ ကိုယ္တိုင္ ဦးေဆာင္လို႔ တစ္မ်ိဳး၊ အျခား အျခားေသာသူေတြနဲ႔ တစ္မ်ိဳး ေကာ္မတီေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးဖဲြ႕ကာ၊ ဆင္းရဲမဲြေတမႈ ပေပ်ာက္ေရးစလုိ႔ ေခါင္း စဥ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ဳိး တတ္ထားေပမယ့္ မည္မည္ရရ အေကာင္အထည္ ေပၚလာ တယ္ဆို႐ံုျဖစ္တဲ့ တန္ဖိုးနည္းဖုန္း၊ အေသးစား ေခ်းေငြ စတာေတြမွာေတာင္ ျပႆနာေတြ ရွင္းမႏိုင္ ေပၚေနတာဟာ လည္း capacity crisis ရဲ႕ စိုးရိမ္ေရမွတ္ ေရာက္ရွိေနမႈကို ၫႊန္းေနတယ္။
စကားေတြသာ အဖတ္တင္ေဖာင္း ပြေနတဲ့ ျပည္တြင္းတည္ၿငိမ္ေရး ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ေတြဟာ ေရွ႕တစ္ လွမ္းတိုး ေယာင္ေယာင္၊ ေနာက္တစ္လွမ္းဆုတ္ ေယာင္ေယာင္နဲ႕ပဲ သံုးရာသီ တစ္ပတ္ လည္လာတာ။ ေကာက္႐ိုး မီးလို ဘယ္ေထာင့္က ေလာင္ဦးမယ္ဆိုတာ သတိရွိေနရတဲ့ ပဋိပကၡ ေညႇာ္နံ႔ တလူလူ။ တစ္ေန႔ ေလးပဲြျပတဲ့ ႐ုပ္ရွင္႐ံုလို ေထာင္ တံခါး၀ကေန လူေဟာင္းေတြ ႐ံုခါေန ေပမယ့္ လူသစ္ေတြ ႐ိုက္သြင္းေနတဲ့ ဥပေဒေတြ။ ထိုထိုေသာ အေၾကာင္းမ်ား ရဲ႕ ဘူမိနက္သန္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ျပင္ ဆင္ေရးလြန္ဆြဲပြဲခ်ိန္ခြင္လွ်ာ သ႐ုပ္ျပ ေတြ။ ဒါေတြဟာလည္း security crisis ေပါက္ၿပဲယိုယြင္းေနဆဲ ဆိုတာ ကို သိသာေနေစတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ၂၀၁၃ ဟာ စနစ္၊ ဥပေဒ၊ လူ သံုးျဖာသံုးႁမြာရဲ႕ legi democracy crisis အစီးအနင္းေၾကာင့္ မ်က္ကလူး ဆန္ပ်ာ ေခတ္ႀကီးကို ျဖတ္သန္းၿပီးျပည္ သူေတြရဲ႕ အေထြေထြက်ပ္တည္းမႈ၀န္ထုပ္၀န္ပို
No comments:
Post a Comment